Przelew do Włoch i przelew za granicę: różnice, kwoty i opodatkowanie

Przeniesienie jest tymczasowym i tymczasowym przeniesieniem pracownika do innego miejsca niż to, w którym normalnie prowadzi działalność iw zależności od tego, gdzie znajduje się jednostka produkcyjna, mówimy o przeniesieniu we Włoszech i przeniesieniu za granicę. Oznacza to, że po zakończeniu czasowej zmiany miejsca pracy pracownik powraca do swojego zwykłego miejsca pracy; w rzeczywistości decyzja o miejscu wysłania pracownika leży w gestii organizacyjnej pracodawcy, na podstawie potrzeb produkcyjnych firmy. To, jak przewidywano powyżej, może znajdować się we Włoszech, ale także za granicą. Wyróżnienie, które nie jest bez znaczenia, jeśli weźmiemy pod uwagę, że wynika z niego szereg różnic zarówno w zakresie wynagrodzenia lub zwrotu kosztów podróży, zwrotu kosztów i opodatkowania, które musi zapłacić firma i pracownik.

Po pierwsze, pracownik delegowany w kraju Unii Europejskiej jest traktowany dla celów ubezpieczenia INAIL od wypadków przy pracy i chorób zawodowych jako pracownik delegowany, co pociąga za sobą szereg opłat komunikacyjnych dla samego INAIL oraz dla służb zatrudnienia. Obowiązki zamiast tego całkowicie nieobecne w przypadku podróży na terytorium kraju lub do krajów spoza UE.

Sposób traktowania pracownika przebywającego w podróży służbowej określa stosowany układ zbiorowy pracy (choć możliwość wypłaty kwot wyższych niż przewidziane w Ogólnopolskim Układzie Zbiorowym Pracy pozostaje w gestii pracodawcy). Również w tym aspekcie ważne jest miejsce docelowe, o ile prawdą jest, że wiele umów przewiduje traktowanie ekonomiczne związane z dniami spędzonymi poza domem: im więcej dni, tym wyższa rekompensata. Jest rzeczą naturalną, że poza szczególnymi przypadkami, ze względów ekonomicznych i możliwości, wyjazd za granicę wymaga dłuższego urlopu pracownika niż wyjazd na terytorium kraju.

Wreszcie miejsce przeniesienia ma również wpływ na opodatkowanie odszkodowania wypłacanego pracownikowi i opłacanie składek. Zobaczmy szczegółowo różnice między podróżowaniem we Włoszech a podróżowaniem za granicę.

Podróżuj po Włoszech i wyjeżdżaj za granicę: jakie są różnice dla firmy

Firma, która zamierza wysłać pracownika w podróż służbową na terenie kraju, nie ma szczególnych obowiązków do zgłaszania się. Jak wspomniano, do kompetencji pracodawcy należy zorganizowanie wykonywania działalności w miejscu innym niż zwykłe. Dlatego uprzednia zgoda pracownika nie ma znaczenia. Jednak w kontekście prawidłowego zarządzania podróżami należy zwrócić uwagę na następujące środki ostrożności:

• Wskazanie w zezwoleniu na pracę miejsca pracy, do którego pracownik jest przydzielony; z zastrzeżeniem, że firma zleca usługi również w innych lokalizacjach.
• Pisemna komunikacja z pracownikiem, w którym zorganizowano przeniesienie, miejsce i czas trwania tego samego oprócz uznanego traktowania ekonomicznego.
• Potwierdź oczekiwane traktowanie ekonomiczne (odszkodowanie lub zwrot kosztów) pracownikowi na odcinku wypłaty, a także odpowiednio zaznacz dni podróży w kalendarzu obecności.

Dalsze obowiązki określają przepisy podatkowe, które zostaną omówione później.

Różne przemówienia na wyjazd do krajów Unii Europejskiej. Oprócz tego, co napisano powyżej, pracodawca ma obowiązek poinformować o wyjeździe INAIL (ubezpieczenie pracownika od wypadków przy pracy i chorób zawodowych) za pomocą specjalnego zawiadomienia o zmianie w przypadku narażenia pracownika na ryzyk innych niż te, od których jest już ubezpieczony. Ponadto firma będzie musiała złożyć specjalny komunikat do Centrum Zatrudnienia dotyczący okresu podróży.

Powyższe obowiązki dotyczą wyłącznie podróży na terenie UE, z wyłączeniem podróży do krajów spoza UE.

Przeczytaj także: Dodatek podróżny: co to jest, ile się należy i kalkulacja

Przelew do Włoch lub za granicę: kwoty i opodatkowanie

Kwoty zmieniają się między podróżami we Włoszech i podróżami za granicę. Z prostego faktu, że układy zbiorowe przewidują wyższe sumy, im dłuższa jest podróż. W większości przypadków firmy, ze względów ekonomicznych, coraz bardziej ograniczają liczbę wyjazdów pracowników poza granice kraju; faworyzowanie długich pobytów, w których można skoncentrować największą liczbę zajęć. Takie rozumowanie otwiera drogę do przeniesień do obcego państwa trwających dziesięć lub piętnaście dni, w przeciwieństwie do tych na terytorium kraju, które zwykle nie przekraczają tygodnia.

Z tego powodu, zakładając firmę, która stosuje układ zbiorowy Chemia – Przemysł, pracownik w drodze ma prawo do:

• Zwrot kosztów podróży, wyżywienia i zakwaterowania oraz innych wydatków bieżących niezbędnych do realizacji misji;
• Dodatek na koszty podróży w wysokości 50% dziennego wynagrodzenia, jeżeli wyjazd trwa od 12 do 24 godzin. Jeśli trwa dłużej, odszkodowanie oblicza się mnożąc wspomniane 50% przez liczbę dni podróży.

Można zrozumieć, że kwota należna pracownikowi, który musi wylecieć za granicę na 15-20 dni, będzie znacznie wyższa niż ta uznawana (w formie zwrotu za kilometr za korzystanie z samochodu) pracownikowi wysłanemu na transfer z Rzymu do Mediolan na tydzień.

Dodatek na podróż i zwrot kosztów na końcu listy

Miejsce docelowe pracownika wysłanego w podróż służbową ma wpływ na podatki i składki, które on i firma muszą płacić. Zasadniczo istnieją dwa różne rodzaje traktowania ekonomicznego, które pracodawca może przyznać pracownikowi. Stosowany układ zbiorowy decyduje o tym, z którego z nich skorzystać, przy czym w każdym przypadku pracodawca ma możliwość uznania korzystniejszego traktowania.

Systemy to:

• Dodatek na podróż;
• Zwrot wydatków bieżących;

Przyjrzyjmy się szczegółowo sprawie wypłaty zwrotu kosztów podróży i zwrotu kosztów na dole listy za wyjazdy poza teren gminy. To znaczy przypadki, w których zgłaszane są różnice w opodatkowaniu podróży we Włoszech i za granicą.

Dodatek na podróż

W przypadku podróży poza terytorium gminy lub kraju zwrot kosztów podróży ustalony w układzie zbiorowym podlega składkom i podatkom:

• Za część przekraczającą 46,48 euro dziennie w przypadku podróży na terytorium kraju, bez kosztów podróży i transportu;
• Za część przekraczającą 77,47 euro dziennie w przypadku podróży zagranicznej, bez kosztów podróży i transportu;
• W przypadku bezpłatnego lub refundowanego wyżywienia lub zakwaterowania limity zwolnienia z tytułu zwrotu kosztów podróży zmniejsza się o 1/3 (30,99 we Włoszech i 51,65 za granicą);
• Jeżeli wyżywienie i zakwaterowanie są zapewniane bezpłatnie lub za zwrotem kosztów, limity zwolnienia z tytułu zwrotu kosztów podróży są zmniejszane o 2/3 (15,49 we Włoszech i 25,82 za granicą).

Zwrot wydatków bieżących

Zwrot kosztów podróży, transportu, wyżywienia i zakwaterowania poza terenem gminy nie podlega opodatkowaniu; pod warunkiem posiadania odpowiedniej dokumentacji potwierdzającej wydatki poniesione przez pracownika. W przypadku innych wydatków, nawet tych, których nie można udokumentować (na przykład napiwków, kosztów telefonu, parkingu), część przekraczająca 15,49 euro dziennie we Włoszech i 25,82 euro za granicą podlega opodatkowaniu i składkom.