Opodatkowanie TFR: jak jest obliczane

Jak działa podatek od odprawy? A jak oblicza się TFR netto? Celem Odprawy, jak widać z samego terminu, jest zagwarantowanie pracownikowi sumy pieniężnej naliczonej przez cały okres stosunku pracy, ale wypłaconej dopiero w momencie rozwiązania stosunku pracy (z wyjątkiem przypadków zaliczek).

Nazywa się to „odroczonym wynagrodzeniem”. Jeżeli odprawa jest zatrzymywana w firmie i nie jest odprowadzana do emerytury uzupełniającej, co miesiąc naliczana jest kwota, która zamiast wypłacać pracownikowi, jest odkładana na specjalnym indywidualnym koncie. I tak przez wszystkie miesiące pracy, aż do ustania stosunku.

Ponieważ jest to inny element niż zwykła pensja, zmieniają się również metody opodatkowania. Zobaczmy szczegółowo, jak obliczany jest IRPEF na podstawie TFR.

TFR: kwota główna i przeszacowanie

TFR składa się z dwóch elementów:

• udział kapitałowy;
• Przeszacowanie.

Pierwsza stanowi równowartość sumy miesięcznych rezerw, uzyskaną z podzielenia wynagrodzenia przyjętego do obliczenia odprawy przez stały współczynnik 13,5. Od wyniku należy odjąć składkę w wysokości 0,50%, którą płaci pracownik i którą należy wpłacić do INPS. 0,50% jest obliczane na podstawie emerytury podlegającej opodatkowaniu za dany miesiąc.

Załóżmy, że w miesiącu kwietniu 2019 r. wynagrodzenie referencyjne w ramach odprawy wynosi 2200,00 euro. Część TFR otrzymuje się dzieląc 2200,00 przez 13,5:

• 2220,00 / 13,5 = 162,96 euro.

Kwota podlegająca opodatkowaniu na ubezpieczenie społeczne wynosi 2550,00 euro. W związku z tym wkład, który należy odjąć od części TFR, wynosi:

• 2550,00 * 0,50% = 12,75 euro.

Docelowo część odprawy odłożona za miesiąc kwiecień 2019 wyniesie 162,96 – 12,75 = 150,21 euro.

Kwota 150,21 euro zostanie doliczona do kwot naliczanych co miesiąc od stycznia do marca oraz do kwot naliczanych od maja do grudnia.

Załóżmy, że część odprawy brutto na dzień 31 grudnia 2019 r. wynosi 2330,00 euro.

Przeszacowanie odszkodowania z tytułu rozwiązania stosunku pracy

Drugim elementem składającym się na TFR jest rewaluacja. Jego zadaniem jest dostosowanie wysokości odprawy alokowanej do zmian cen i wzrostu kosztów utrzymania. Wynika to z faktu, że od daty naliczenia części odprawy w danym miesiącu do jej faktycznego wypłacenia pracownikowi mogą upłynąć miesiące, jeśli nie lata. W rezultacie 100 euro odłożone w grudniu 2001 r. nie będzie miało takiej samej siły nabywczej, jeśli zostanie wypłacone w grudniu 2018 r.

Kalkulacja TFR: przeszacowanie i opodatkowanie, co musisz wiedzieć

Przeszacowanie ma postać procentu, który stosuje się do części naliczonej na dzień 31 grudnia roku poprzedniego.

Na stopę przeszacowania składają się:

• Stała wartość 1,5%;
• Wartość zmienna równa 75% wzrostu wskaźnika cen towarów i usług konsumpcyjnych dla rodzin fizycznych i umysłowych obliczonego przez ISTAT w stosunku do miesiąca grudnia roku poprzedniego.

Korzystając z poprzedniego przykładu, załóżmy, że odprawy w grudniu 2020 r. wynoszą:

• Świadczenie po okresie zatrudnienia 2019 2330,00 €;
• Świadczenie po okresie zatrudnienia 2020 2600,00 €.

Stopa przeszacowania została ustalona na poziomie 1,80%. Należy to zastosować tylko do części odszkodowania za odprawę za rok 2019:

2600,00 * 1,80% = 46,80 euro (aktualizacja z 2020 r.).

Opodatkowanie przeszacowania

Rewaluacja podlega podatkowi zastępczemu w wysokości 17% płatnemu na rzecz Skarbu Państwa na formularzu F24 w dwóch ratach: zadatku i salda.

Kaucja musi być wpłacona do 16 grudnia każdego roku i wynosi 90% rewaluacji z poprzedniego roku (ponieważ ostateczny indeks ISTAT dla roku referencyjnego nie jest jeszcze dostępny). Dla jasności, do 16 grudnia 2019 r. 90% rewaluacji z 2018 r. musi zostać wpłacone z zaliczką F24.

Saldo musi zostać wypłacone do dnia 16 lutego roku następującego po roku referencyjnym, obliczone na podstawie skutecznej aktualizacji wyceny. W związku z tym pozostała część podatku zastępczego od rewaluacji za 2019 r. musi zostać wpłacona do 16 lutego 2020 r., po odjęciu wpłaconej zaliczki.

Opodatkowanie TFR

W przeciwieństwie do rewaluacji, która jest opodatkowana corocznie, część kapitałowa podlega IRPEF dopiero po wypłacie odprawy po ustaniu stosunku pracy, z wyjątkiem przypadków zaliczki na część zgromadzonej kwoty (która w żadnym wypadku nie może przekroczyć 70% ).

W przeciwieństwie do wynagrodzenia, odprawa nie podlega składkom INPS ani zwykłemu opodatkowaniu. Działa na nią odrębny system podatkowy. Oznacza to, że wysokość odprawy nie będzie doliczana do dochodu z tytułu zatrudnienia, pracy na własny rachunek lub innego rodzaju pracy naliczonego w ciągu roku.

Dochód referencyjny

Pierwszym krokiem w ustaleniu opodatkowania odprawy jest ustalenie dochodu referencyjnego. składa się z:

• Odprawy naliczone w dniu 31 grudnia roku poprzedzającego rok, w którym są wypłacane;
• Odprawy z tytułu rozwiązania stosunku pracy naliczone od 1 stycznia do dnia ustania stosunku pracy;
• Zaliczki wypłacone w poprzednich latach;
• Kwoty wpłacane na dodatkowy program emerytalny.

Sumę należy podzielić przez lata (i ułamki roku) przepracowane w firmie. Wynik należy pomnożyć przez 12.

Odniesienie do podatku dochodowego brutto

Drugim krokiem jest obliczenie podatku brutto od dochodu referencyjnego. W tym celu stosuje się normalne przedziały dochodów IRPEF:

• Do 15 000 euro stawka 23%;
• Od 15 000,01 do 28 000 euro stawka 27%;
• Od 28 000,01 do 55 000 euro, stawka 38%;
• Od 55 000,01 do 75 000 euro stawka 41%;
• Powyżej 75 000 euro oprocentowanie 43%.

Jeśli dochód jest równy 18 000,00 euro, podatek brutto będzie równy:

• 15 000 * 23% = 3450,00;
• 3000 * 27% = 810,00;
• Podatek brutto 3450,00 + 810,00 = 4260,00.

Średnia stawka

Trzecim krokiem jest ustalenie średniego kursu za pomocą następującego obliczenia:

[(Imposta lorda / Reddito di riferimento) * 100].

Wracając do poprzedniego przykładu, średnia stawka będzie wynosić:

[(4.260 / 18.000) * 100] = 23,67%.

Klauzula ochronna

Spółka będzie musiała zweryfikować, czy podatek brutto obliczony według normalnych progów dochodowych (wprowadzonych od 1 stycznia 2017 r.) obowiązujących w momencie ustania stosunku pracy determinuje potrącenie podatku w niższej kwocie niż uzyskana przy zastosowaniu stawek procentowych obowiązujących do 31 stycznia 2017 r. grudzień 2006.

Po ustaleniu najbardziej korzystnej dla pracownika stawki, firma będzie musiała zastosować ją do podlegającej opodatkowaniu odprawy.

Odprawa podlegająca opodatkowaniu

Podlegająca opodatkowaniu odprawa jest ustalana w różny sposób w zależności od daty naliczenia.

W przypadku części do 31 grudnia 2000 r. dochód podlegający opodatkowaniu uzyskuje się poprzez odjęcie kwoty równej 309,87 euro rocznie od odprawy, proporcjonalnie proporcjonalnie na podstawie lat i miesięcy pracy w firmie oraz procentu częściowego wynagrodzenia czas pracy.

Wręcz przeciwnie, dochód podlegający opodatkowaniu od dnia 1 stycznia 2001 r. składa się tylko z części głównej, pomniejszonej o kwotę przeznaczoną na dodatkowe fundusze emerytalne i rewaluację podlegającą podatkowi zastępczemu.

Całkowitą podstawę opodatkowania uzyskuje się poprzez dodanie części sprzed 1 stycznia 2001 r. do części późniejszej.

Podatek brutto i netto

Podatek brutto uzyskuje się poprzez zastosowanie średniej stawki do podlegającej opodatkowaniu odprawy. Po obliczeniu należy odjąć kwoty w drodze potrąceń. Wynikiem jest podatek netto, który należy potrącić pracownikowi po wypłacie odprawy i wpłacić do Skarbu Państwa na formularzu F24.

Istnieją dwa rodzaje odliczeń:

• Jeden przeznaczony dla pracowników posiadających umowę na czas określony nieprzekraczający 24 miesięcy w wysokości 61,97 euro rocznie (wartość porównywalna miesięcznie dla okresów krótszych niż rok i proporcjonalna do pracy w niepełnym wymiarze godzin) w stosunku do okresów następujących po 1 stycznia 2001 roku;
• W przypadku rozwiązania umowy, które nastąpiło po 1 kwietnia 2008 r., przysługuje odliczenie zmiennej kwoty od maksymalnie 70 euro (dla osób o dochodzie referencyjnym do 7500 euro) do minimum 50 euro (dla osób o dochodzie referencyjnym do 30 000 euro) euro) należnych za jednorazowe zerwanie relacji w okresie rozliczeniowym.