Pracownik sektora prywatnego, który musi pomagać poważnie niepełnosprawnemu członkowi rodziny, ma możliwość skorzystania z urlopu przewidzianego w ustawie 104. Jeżeli potrzebuje on innych dłuższych okresów nieobecności, ustawodawstwo włoskie przewidziało okres urlopu oprócz miesięcznego urlopu za nadgodziny od dwóch lat przez INPS na potrzeby pomocy członkom rodzin osób niepełnosprawnych.
Przedmiotowy urlop nadzwyczajny INPS jest regulowany ustawą 104/92 i ma wiele aspektów wspólnych z zezwoleniami przewidzianymi w ustawie 104, oprócz faktu, że pracownik może go również wykorzystać ułamkowo i może korzystać z obu świadczeń, pod warunkiem że są to różne dni .
W pierwszej kolejności przyjrzyjmy się szczegółowo funkcjonowaniu ustawy o nadzwyczajnych płatnych urlopach 104, a następnie podsumujmy regulację dotyczącą urlopu miesięcznego.
Urlop nadzwyczajny Ustawa 104: kto jest do niego uprawniony i jak to działa
Urlop nadzwyczajny INPS przysługuje pracownikom będącym członkami rodziny osoby ze znacznym stopniem niepełnosprawności.
Pojęcie „członków rodziny” obejmuje:
- Małżonek (lub część związku partnerskiego) mieszkający w konkubinacie;
- Rodzice (naturalni, adopcyjni lub opiekuńczy), jeśli współmałżonek zaginął, zmarł lub jest dotknięty patologiami powodującymi niepełnosprawność;
- dziecko pozostające w konkubinacie, jeśli rodzice zaginęli, zmarli lub cierpią na patologie powodujące niepełnosprawność;
- Bracia lub siostry mieszkający razem, jeśli dzieci zaginęły, zmarły lub cierpią na patologie powodujące niepełnosprawność;
- Powinowatych lub powinowatych w III stopniu w przypadku zaginięcia braci lub sióstr, zmarłych lub cierpiących na patologie powodujące niepełnosprawność.
Tak zwany urlop nadzwyczajny przysługuje pod warunkiem, że:
- wnioskodawca jest pracownikiem sektora prywatnego, nawet w niepełnym wymiarze godzin;
- ponadto członek rodziny pracownika musi być w sytuacji poważnej niepełnosprawności (o której mowa w ustawie 104/92) uznanej przez Zintegrowaną Komisję Lekarską ASL/INPS;
- wreszcie członek rodziny, któremu ma zostać udzielona pomoc, nie może być hospitalizowany w pełnym wymiarze godzin w wyspecjalizowanych instytucjach.
W konsekwencji w przypadku zawieszenia pracy (np. gdy firma jest w funduszu zwolnień grupowych) nie ma możliwości ubiegania się o urlop, który jest dopuszczalny, jeżeli wniosek został złożony przed zawieszeniem pracownika przez firmę.
Urlop nadzwyczajny 104
Urlop nadzwyczajny, o którym mowa w ustawie 104, przysługuje tylko jednemu członkowi rodziny w celu udzielenia pomocy tej samej osobie w poważnej sytuacji. Ponadto, jeżeli członek rodziny korzysta już z dziennych zezwoleń przewidzianych w ustawie nr. 104/92 w sprawie pomocy osobom niepełnosprawnym o urlop nadzwyczajny może wystąpić tylko ten sam członek rodziny.
Z wyjątkiem rodziców, którzy mogą korzystać z obu świadczeń (nawet zamiennie), pod warunkiem, że w dniu, w którym jedno z nich korzysta z urlopu, drugie nie przebywa na urlopie nadzwyczajnym.
Hospitalizacja ciężko niepełnosprawnego członka rodziny
Urlop nie przysługuje, jeżeli członek rodziny, któremu ma zostać udzielona pomoc, jest hospitalizowany w pełnym wymiarze godzin w specjalistycznych placówkach. Jednak nadal masz prawo do urlopu w przypadku hospitalizacji, jeśli:
- Personel medyczny wymaga pomocy rodzica lub członka rodziny;
- Osoba niepełnosprawna jest w trwałym stanie wegetatywnym lub ze złym rokowaniem krótkoterminowym.
Urlop uznawany jest również wtedy, gdy osoba niepełnosprawna musi opuścić obiekt, w którym przebywa w pełnym wymiarze czasu pracy, w celu odbycia wizyt specjalistycznych.
Pomoc niewyłączna
Pomoc osobom niepełnosprawnym nie może być wyłączna, ponieważ wnioskujący członek rodziny może poświęcić się także własnym osobistym obowiązkom i zainteresowaniom, które w innym przypadku byłyby niemożliwe do załatwienia ze względu na czas poświęcony osobie wspomaganej lub spędzony w miejscu pracy.
Urlop nadzwyczajny 104: ile należy się wynagrodzenie
Urlop nie może przekroczyć 2 lat w ciągu całego życia zawodowego. Ten sam limit dotyczy wszystkich członków rodziny, którzy pomagają tej samej osobie niepełnosprawnej w różnym czasie. W przypadku kilkorga dzieci niepełnosprawnych maksymalny limit dotyczy każdego z nich.
Podczas urlopu wynagrodzenie jest wypłacane przez INPS, ale przewidywane przez pracodawcę na odcinku wypłaty. Ten ostatni odzyska ją później, pomniejszając o tę samą kwotę składki do wniesienia do INPS na formularzu F24. Okresy urlopu są również objęte ubezpieczeniem emerytalno-rentowym.
I odwrotnie, w okresach nieobecności, urlopów, odpraw i dodatkowych miesięcznych wynagrodzeń (takich jak trzynasta i czternasta pensja, jeśli przewidziano w obowiązującym układzie zbiorowym) nie są naliczane.
Urlop oblicza się na podstawie wynagrodzenia otrzymanego w ostatnim przepracowanym miesiącu poprzedzającym nieobecność. Jeśli pracownik przebywa na urlopie w okresach częściowego zawieszenia z powodu funduszu zwolnień grupowych lub umowy solidarnościowej, dodatek INPS należy obliczyć na podstawie otrzymanego wynagrodzenia pomniejszonego o integrację wynagrodzenia.
W przypadku pracowników zatrudnionych na czas określony (OTD) i na czas nieokreślony (OTI), pracowników sektora rozrywki lub pracowników zatrudnionych na czas określony, odszkodowanie nie jest wypłacane przez firmę, ale wypłacane bezpośrednio przez INPS.
Zostaw 104: jak ubiegać się o INPS
Aby uzyskać ustawę o urlopie nadzwyczajnym 151 konieczne jest złożenie wniosku do INPS drogą elektroniczną jednym z następujących kanałów:
- Łącząc się z portalem INPS, usługą „OnLine Submission of Applications for Income Support Services” (wymaga SPID lub CIE 3.0);
- Dzwoniąc do Contact Center pod numer 803164 (z telefonu stacjonarnego) lub 06164164 (z telefonu komórkowego);
- Przez patronów.
Z urlopu można skorzystać w ciągu 60 dni od złożenia wniosku.
Poważna niepełnosprawność 104
Osoba, której ma pomóc skorzystanie z ustawy o urlopach nadzwyczajnych 104, musi być dotknięta poważnym kalectwem stwierdzonym przez właściwą Komisję Lekarską ASL/INPS. Ten sam rodzaj niepełnosprawności wymagany dla tych, którzy zamierzają korzystać z dziennych zezwoleń przewidzianych w ustawie nr. 104/92. Ponadto nie jest możliwe skorzystanie z urlopu nadzwyczajnego i zezwoleń z ustawy 104 dla tej samej osoby niepełnosprawnej iw te same dni. Z drugiej strony dopuszcza się korzystanie z dwóch świadczeń w różnych dniach.
Osoby z upośledzeniem psychicznym, fizycznym lub sensorycznym, które ograniczyło autonomię osobistą, tak aby zapewnić stałą, globalną i ciągłą pomoc, mieszczą się w definicji „poważnej niepełnosprawności”.
Ustawa 104 art. ustęp 3
INPS, urlop nadzwyczajny: komu NIE przysługuje
Zgodnie z prawem, a także przepisami INPS, dwuletni urlop nadzwyczajny nie przysługuje:
- gospodynie domowe i opiekunowie lub pracownicy przydzieleni do usług domowych i rodzinnych;
- pracownicy domowi;
- codzienni pracownicy rolni;
- do osób pracujących na własny rachunek;
- pracownikom podrzędnym;
- pionowi pracownicy zatrudnieni w niepełnym wymiarze godzin, podczas przerw w zawieszeniu umowy.
Inne przepisy dotyczące zezwoleń 104
Zgodnie z przewidywaniami osoby korzystające z urlopu nadzwyczajnego w celu pomocy poważnie niepełnosprawnemu członkowi rodziny mogą wnioskować o dni urlopu płatnego przez INPS z tego samego przedmiotu.
Zezwolenia Prawo 104: kto jest do nich uprawniony i jak z nich korzystać
Małżonkowi (lub części związku partnerskiego), konkubentowi „de facto” oraz powinowatym i powinowatym w II stopniu przysługują 3 dni w miesiącu zezwoleń, nawet ciągłych.
Dni urlopu są opłacane przez INPS, ale ich wynagrodzenie jest zaliczkowane przez firmę na odcinku wypłaty, a następnie odzyskiwane przez tę ostatnią od kwoty składek na ubezpieczenie społeczne, które mają być odprowadzane co miesiąc do Instytutu na formularzu F24.
W przeciwieństwie do urlopu nadzwyczajnego INPS, w okresach urlopu zgodnie z ustawą 104 naliczane są urlopy, staż pracy, odprawa i dodatkowe miesiące, a także oczywiście zaliczenie składek przydatnych na emeryturę.
W celu uzyskania zezwoleń konieczne jest złożenie internetowego wniosku do INPS, dołączając dokumenty potwierdzające niepełnosprawność osoby objętej pomocą. Wszelkie późniejsze zmiany muszą być zgłoszone przez wnioskodawcę w ciągu 30 dni od ich wystąpienia.